WORK-IN-PROCESS / Dying Together gaat op 12 oktober in premiere in Theater Rotterdam. Eind maart beginnen we met de repetities. Al vroeg in het repetitieproces nodigen we deelnemend publiek uit om met ons te werken. Voor zaterdag 24 maart zijn we op zoek naar mensen die willen deelnemen aan een repetitie in grote groep. We werken in Amsterdam, van 11 tot 16 uur. We voorzien een inspirerende dag en goede lunch. Het voltallige artistieke team zal aanwezig zijn om met jou en jullie te werken.
Repetitie Dying Together
Plaats: Dansmakers, Gedempt Hamerkanaal 203, Amsterdam
Tijd: 11:00 - 16:00 uur (inclusief lunch)
Aanmelden: yola@thirdspace.nl
Dying Together / Orgy Alone wordt uitgevoerd en ervaren door zowel performers als toeschouwers. Via hedendaagse beelden en situaties zoals een zelfmoordaanslag op straat, een peepshow op de Wallen, een uitbraak van vogelgriep in een pluimveefabriek, wordt het gehele publiek uitgenodigd om deel te nemen aan een fysiek uitgevoerde gedachtenoefening. In een geleidelijk veranderende constellatie van mensen, met langzaam opeenvolgende minimale verschuivingen in de lichamelijke verhouding tussen hen, wordt een veelkleurig pallet van mogelijke relaties zichtbaar. Elke toeschouwer maakt onlosmakelijk onderdeel uit van het geheel.
In Dying Together beziet Van den Berg het gezamenlijk sterven als een intieme daad. Een ouder echtpaar dat het eigen sterven zorgvuldig ensceneert; ze begeleiden elkaar. Een moeder die alleen achter blijft als tijdens een wandeling in de bergen haar man en kinderen in een ravijn vallen; ze heeft het gevoel dat ze zelf gestorven is. De slachto ers van de MH17 die in een lange stoet van lijkwagens het land in gereden worden en uiteindelijk op allemaal verschillende begraafplaatsen, verdeeld over het hele land, een plek krijgen; de ongeïdentificeerde sto elijke resten blijven onbegraven achter. Een zelfmoordaanslag op straat, waarin dader en slachto er in het moment van sterven met elkaar verbonden worden, letterlijk; nabestaanden zullen nog lang pogingen ondernemen om zich los te rukken van dit besef. De opwarming en daarop volgende verzuring van de zee, waardoor niet alleen het leven in de zeeën, maar ook het leven op aarde onmogelijk zal worden; dieren, planten en mensen zijn slachto er van eenzelfde onomkeerbare beweging en worden door de natuur gelijkgesteld.
Er is, zo zegt Van den Berg, in ons het verlangen om samen met anderen te sterven, een doodswens die niet ontstaat vanuit de wens om uit het leven te stappen maar die aangewakkerd wordt door het verlangen om met de ander mee te sterven. Van den Berg doet in dit werk de uitspraak dat uiting geven aan deze doodswens ons hernieuwd met de dood en het leven kan verbinden. Wanneer ons verlangen naar de dood enkel als een depressieve, tegen het leven gekeerde beweging wordt geduid, kunnen we niet anders dan ons ervoor schamen, het wegdrukken en negeren. Wanneer we het verlangen naar dood zijn kunnen lezen als een manier om ons te verbinden met onbekende werelden, met degene die voor ons gestorven zijn, kan ook de dood zelf een nieuwe waarde krijgen. Door te kiezen voor het leven met de dood kunnen we de relaties die we bij leven hebben opnieuw betekenis geven. De dood verdient onze aandacht, niet onze angst.
Regie : Lotte van den Berg
Productie : Third Space
Scenografie : Breg Horemans
Dramaturgie : Tobias Staab
Performance / Conceptontwikkeling : Floor van Leeuwen
Regie assistent / Publieksbegeleiding : Salomé Mooij
